Urząd Gminy Rojewo Biuletyn Informacji Publicznej

OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA GMINY

2.1. Dane administracyjne

Gmina Rojewo położona jest w południowej części województwa kujawsko-pomorskiego, w północnej części powiatu inowrocławskiego. Graniczy ona z 6 gminami:

- od północy: Nowa Wieś Wielka oraz Solec Kujawski;

- od wschodu: Wielka Nieszawka i Gniewkowo;

- od południa Inowrocław;

- od zachodu Złotniki Kujawskie.

Całkowita powierzchnia gminy zajmuje 12 021 ha (120,21 km2), co stanowi 9,81 % ogólnej powierzchni powiatu. Na terenie gminy zamieszkuje 4 673 mieszkańców (stan Urzędu Gminy na dzień 31.12.2003 r.). Średnia gęstość zaludnienia wynosi zatem ok. 39 Mk/km2.

Gmina Rojewo jest najmniejszą gminą powiatu inowrocławskiego pod względem liczby ludności, natomiast przedostatnią gminą pod względem powierzchni terenu (wyłączając gminę miejską Inowrocław).

Na rozwój gminy duży wpływ mają dobrej jakości gleby w południowej części gminy, które kształtują silną pozycję rolnictwa na tym terenie, a także korzystne położenie w sąsiedztwie ośrodków miejskich Inowrocławia, Torunia i Bydgoszczy.

Do najważniejszych szlaków komunikacyjnych na terenie gminy należą: drogi wojewódzkie 246, 398 i 399, łączące główne aglomeracje regionu i województwa.

2.2. Położenie geograficzne

Zgodnie z podziałem Polski na mezoregiony fizycznogeograficzne wg „Geografii fizycznej" J. Kondrackiego obszar gminy należy do prowincji Niżu Środkowoeuropejskiego.

Gmina położona jest w obszarze 2 mezoregionów: Kotliny Toruńskiej i Równiny Inowrocławskiej, wchodzących w skład makroregionu Pojezierzy Południowopomorskich.

2.3. Warunki klimatyczne

Warunki klimatyczne obserwowane w gminie są typowe dla obszaru Kujaw.

Gminę charakteryzuje bardzo niski poziom opadów, których przeciętna roczna suma opadów kształtuje się za okres od 1989 do 2000 roku na poziomie ok. 455 mm. W okresie wegetacyjnym (kwiecień wrzesień) przeciętna suma opadów wynosi ok. 284,1 mm. Tak niski poziom opadów wpływa znacząco na problemy retencji wód i zatrzymywanie wód na terenach wiejskich. Od lat dla gminy Rojewo, podobnie jak dla regionu Kujaw uwidacznia się stepowienie terenów. Zjawisko to jest bardzo niekorzystnie, głownie ze względu na rolniczy charakter gminy.

Szczegółową charakterystykę warunków klimatycznych na terenie gminy zawiera opracowanie „Program Ochrony Środowiska„ z 2001 roku. W rozdziale dotyczącym warunków klimatycznych zestawiono podstawowe elementy dotyczące klimatu dla Rojewa z dziesięciolecia 1989¸2000, na podstawie najbliżej zlokalizowanej stacji metrologicznej w Inowrocławiu (90 m n.p.m.).

Teren Gminy Rojewo nie wykazuje znacznych dysproporcji w lokalnych warunkach klimatycznych. Pewne różnice klimatyczne zaznaczają się okresowo na terenach wysoczyznowych oraz w rejonie dolin rzecznych, gdzie okresowo zalegają chłodniejsze masy powietrza o zwiększonej wilgotności oraz częściej występują przygruntowe przymrozki.

Zjawiska podwyższonej wilgotności powietrza oraz większej częstotliwości występowania mgieł i zamgleń towarzyszą również płytko występującym wodom gruntowym, podmokłościom, stawom.

Pewien swoisty mikroklimat wprowadzają również niewielkie kompleksy leśne. Cechuje je większa wilgotność powietrza, zaciszność, zacienienie. Wpływają łagodząco na dobowe i roczne wahania temperatur. (Oddziaływanie lasów na klimat terenów sąsiednich dotyczy przede wszystkim pasa o szerokości 50 - 100 m - wokół kompleksu leśnego).

2.4. Walory kulturowe

Przeszłość historyczna Gminy Rojewo i jej położenie w obrębie regionu Kujaw sprawiła, że na jej terenie pomimo niekorzystnych działań zostało zachowanych kilka historycznych pamiątek o znaczących walorach kulturowych i wartości historycznej. Z najcenniejszych obiektów na terenie gminy należy wymienić:

-XIX wieczny dworek w stylu klasycystycznym i park w miejscowości Dobiesławice;

-Zabytkowy drewniany kościół z początków XVIII w. pw. Św. Anny w Liszkowie;

-Cmentarz przykościelny w Liszkowie z XVII w.;

-Zabytkowy cmentarz parafialny w Liszkowie.

Na terenie gminy występują również wydzielone strefy ochrony konserwatorskiej, w których znajdują się obiekty i tereny wpisane do ewidencji zabytków gminy Rojewo. Należą do nich stanowiska archeologiczne, cmentarze, kościoły, parki wiejskie oraz pojedyncze i grupowe zabudowana wiejskie.

Obszary zabudowy objęte strefami ochrony konserwatorskiej zostały uwzglednione w „Studium Uwarunkowań i kierunków zagopodarowania przestrzennego Gminy Rojewo" opracowanego w 1999/2000 roku. Zabytki architektury i tereny objęte ochroną konserwatorską zostały również ujęte w rozdziale 2.8.2. Programu Ochrony Środowiska opracowanego w 2001 roku.

2.5. Uwarunkowania społeczne

2.5.1. Struktura i procesy demograficzne

Gminę wiejską Rojewo (według stanu Urzędu Gminy na dzień 31.12.2003 rok) zamieszkuje 4 673 mieszkańców na przestrzeni 120,21 km2. Gęstość zaludnienia na omawianym terenie wynosi ok. 39 Mk/km2.

Na podstawie danych Głównego Urzędu Statystycznego (stan na dzień 31.XII) tendencje w zakresie zmian demograficznych tego obszaru na przestrzeni lat 1995-2003 kształtowały się następująco:

 

 

Struktura demograficzna ludności								T a b e l a 3
Cecha struktury	Liczba osób
	1995	1996	1997	1998	1999	2000	2001		2002	2003
Stan ludności wg faktycznego miejsca zamieszkania - ogółem	4730	4665	4690	4662	4663	4636	4640		4590	4673
Stan ludności wg faktycznego miejsca zamieszkania - mężczyźni	2362	2345	2353	2333	2327	2318	2310		2288	b.d.
Stan ludności wg faktycznego miejsca zamieszkania - kobiety	2368	2320	2337	2329	2336	2318	2330		2302	b.d.
Ludność w wieku przedprodukcyjnym	1522	1473	1464	1411	1403	1328	1277		1254	b.d.
Ludność w wieku produkcyjnym	2581	2580	2611	2632	2644	2689	2737		2721	b.d.
Ludność w wieku poprodukcyjnym	627	612	615	619	616	619	626		615	b.d.
Przyrost naturalny ogółem w osobach	32	13	27	15	24	10	18		10	b.d.

Źródło: Główny Urząd Statystyczny – Bank Danych Regionalnych, Urząd Gminy.

b.d. – brak danych

Z danych ewidencji ludności prowadzonej przez gminę i Główny Urząd Statystyczny wynika, iż na omawianym terenie liczba mieszkańców w ostatnich latach ulegała niewielkim zmianom. Na koniec roku 2003 ogólna liczba mieszkańców gminy wzrosła w stosunku do końca roku 2002 o 83 osoby.

Analizując strukturę ludności gminy w ostatnich latach można przyjąć, iż w latach kolejnych liczba ludności przy optymistycznych prognozach demograficznych będzie nadal stabilna lub zachowa niewielką tendencję spadkową.

Na obszarze gminy ponad połowa ludności to ludność w wieku produkcyjnym, tj. ok. 60 % ogólnej liczby ludności. Jednak malejący przyrost naturalny w analizowanym okresie czasu 1995-2002 świadczy o starzeniu się społeczeństwa.

2.5.2. Struktura sieci osadniczej w gminie

W skład sieci osadniczej wchodzi 28 miejscowości tworzących łącznie 17 sołectw. Struktura wielkościowa miejscowości wiejskich jest bardzo zróżnicowana - najmniejsze liczą około 10 mieszkańców (Dąbrowa Mała, Magdaleniec), podczas gdy największa Rojewo (siedziba gminy) - 585 osób.

Charakterystyczną cechą wiejskiej sieci osadniczej gminy, jest jej duże rozdrobnienie, aż 16 miejscowości liczy poniżej 150 mieszkańców. Strukturę rozmieszczenia ludności w rozbiciu na poszczególne miejscowości przedstawia tabela 1:

 

Ludność w rozbiciu na poszczególne sołectwa i miejscowości (wg stanu ewidencji powiatowej na dzień 31.12.2003 /01.06.2004 rok)				T a b e l a 1
Lp.	Sołectwo	Jednostka osadnicza	Mieszkańcy stali
1	2	3	4
1	Dąbie - Leśnianki	Dąbie	71
		Lesnianki	58
2	Glinno Wielkie	Glinno Wielkie	123
		Bród Kamienny	16
		Magdaleniec	11
		Jarki	33
1	2	3	4
		Osieczek	84
3	Mierogoniewice	Mierogoniewice	162
4	Topola	Topola	266
5	Jurancice	Jurancice	59
		Glinki	53
6.	Rojewice-Zawiszyn	Rojewice	154
		Zawiszyn	142
7	Ściborze	Ściborze	483
8	Liszkowice-Stara Wieś	Liszkowice	204
		Stara Wieś	101
9	Osiek Wielki	Osiek Wielki	155
		Dabrowa Mała	8
10	Płonkówko	Płonkówko	167
11	Liszkowo	Liszkowo	474
		Budziaki	110
12	Jaszczółtowo	Jaszczółtowo	98
		Jezuicka Struga	348
13	Płonkowo	Płonkowo	193
14	Dobiesławice	Dobiesławice	111
15	Wybranowo	Wybranowo	307
16	Żelechlin	Żelechlin	97
17	Rojewo	Rojewo	585
Miasto i gmina razem			4 673

Źródło: Urząd Gminy, dane ankietowe

W układzie przestrzenno funkcjonalnym ludność gminy skupiła się w południowej części gminy, charakteryzującej się lepszymi warunkami do rozwoju rolnictwa.

W obrębie najbliższego otoczenia wsi gminnej Rojewa, pełniącej miejscową funkcję usługową (banki, sklepy, szkoły itp.) położone są większe miejscowości i sołectwa gminy. Związane jest to także z istniejącą siecią połączeń komunikacyjnych gminnych.

Na podstawie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Rojewo wyznaczono trzy strefy przestrzenno - funkcjonalne - kierunki zagospodarowania przestrzennego:

-Strefa A - INTENSYWNEJ PRODUKCJI ROLNEJ

Obejmuje południową część gminy (sołectwa Liszkowo, Żelechlin, Rojewo, Płonkowo, Mierogoniewice, Dobiesławice, Topola, Ściborze, Wybranowo oraz częściowo Liszkowo i Płonkówko), które predysponują do pełnienia funkcji rolniczej przestrzeni produkcyjnej lepszej jakości gleby.

-Strefa B - EKSTENSYWNEJ PRODUKCJI ROLNEJ Z DOMINUJĄCĄ FUNKCJĄ LEŚNĄ I ROZWOJEM FUNKCJI REKREACYJNYCH I EKOLOGICZNYCH

Strefę stanowi pas sołectw w północno-wschodniej i północno-zachodniej części gminy, obejmujące sołectwa Dąbie, Glinno Wielkie, Osiek Wielki oraz częściowo Jurancice, Rojewice i Liszkowice.

-Strefa C - ukierunkowana na ROLNICTWO WIELOKIERUNKOWE Z ROZWOJEM FUNKCJI POZAROLNICZYCH

Strefa ta została wyznaczona w centralnej części gminy - w całości lub częściowo obejmuje sołectwa: Jaszczółkowo, Liszkowice, Rojewice, Jurancice, Płonkówko.

2.6. Użytkowanie terenu

Gmina Rojewo jest gminą wiejską o charakterze rolniczym. Grunty rolne stanowią zdecydowaną większość terenu gminy - 76 %. Znacznie mniejszą rolę w użytkowaniu tego terenu mają grunty leśne. Stosunkowo duży jest udział procentowy gruntów zurbanizowanych i zabudowanych.

Strukturę użytkowania gruntów na terenie gminy, na podstawie danych pochodzących z ewidencji gruntów przedstawiono w tabeli 2.

 

Struktura użytkowania gruntów na terenie Gminy Rojewo na podstawie powierzchni ewidencyjnej			T a b e l a 2
	Powierzchnia [ha]	% w ogólnej powierzchni gminy
Powierzchnia ogólna	12.021,0000	100
Użytki rolne	9.157,2432	76,18
grunty orne	6.732,2800	56
Sady	63,0046	0,52
łąki trwałe	1.332,4380	11,08
pastwiska trwałe	715,8858	5,96
grunty rolne zabudowane	207,1449	1,72
grunty pod stawami	0	0
grunty pod rowami	106,4899	0,89
Użytki leśne	2.317,0380	19,27
lasy	2.286,8820	19,02
grunty zadrzewione i zakrzewione	30,1560	0,25
Grunty zabudowane i zurbanizowane	352,2924	2,93
tereny mieszkalne	36,5260	0,3
tereny przemysłowe	0,0177	0
inne tereny zabudowane	7,2464	0,06
zurbanizowane tereny niezabudowane	0	0
tereny rekreacyjne wypoczynkowe	6,6868	0,06
Tereny komunikacyjne	297,2578	2,47
użytki kopalne	4,5577	0,04
Wody	5,7400	0,05
powierzchniowe płynące	0,0100	0
powierzchniowe stojące	5,7300	0,05
Tereny inne	125,5656	0
użytki ekologiczne	1,3900	0,01
nieużytki	114,8194	0,96
tereny różne	9,3562	0,08

Źródło: Urząd Gminy – dane ankietowe.

Na tle województwa, a w mniejszym stopniu także na tle powiatu, w strukturze użytkowania gruntów zaznacza się wyższy udział użytków rolnych (średnio województwo nieco poniżej 65%, powiat ok. 76%) i niższy udział lasów i gruntów leśnych w stosunku do województwa - ok. 22%. Na tle lesistości powiatu inowrocławskiego - ok. 10%, gmina Rojewo wypada dość korzystnie. Grunty leśne stanowią ok. 19 % ogólnej powierzchni terenu.

2.7. Uwarunkowania gospodarcze

2.7.1. Podmioty gospodarcze

Na obszarze Gminy Rojewo, mimo iż jest terenem, gdzie dominującą funkcją spełnia gospodarka rolna, występują także zakłady produkcyjne i usługowe. Podmioty gospodarcze skupione są głównie w branży przemysłu lekkiego oraz przetwórstwa rolno-spożywczego.

Ogólna liczba wszystkich zarejestrowanych podmiotów gospodarczych na terenie gminy na koniec roku 2003 według informacji Urzędu Gminy wynosiła 157.

 

Struktura branżowa podmiotów gospodarczych zarejestrowanych na terenie gminy		T a b e l a 3.
Branąa	Liczba podmiotów gospodarczych
Produkcyjne	17
Handlowe	60
Usługowe	70
Inne	10
Ogółem	157

Źródło: Urząd Gminy – dane ankietowe

Do największych podmiotów gospodarczych na terenie gminy należą:

-"Deger" Sp. z o.o. w Jezuickiej Strudze - producent ceramiki sanitarnej i akcesoriów łazienkowych;

-„STRUGA" S.A. w Jezuickiej Strudze - zakłady utylizacji niejadalnych produktów zwierzęcych;

-"ZŁOTECKI" w Żelechlinie - producent tłoków do silników spalinowych, części zamiennych do motocykli, samochodów, ciągników i maszyn rolniczych;

-Fabryka Farb "Kujawiak" w Mierogoniewicach - producent farb emulsyjnych, sprzedaż materiałów wykończeniowych dla budownictwa;

-Przedsiębiorstwo Handlowo - Usługowe "HBS" w Rojewie - produkcja okien plastikowych;

-Gorzelnia w miejscowości Liszkowo;

Na terenie gminy powstała też duża ilość podmiotów o charakterze handlowym i usługowym, których działalność oparta jest o świadczenie usług mieszkańcom.

2.7.2 Gospodarka rolna

Ogólna powierzchnia użytków rolnych Gminy Rojewo wynosi 9 157,2432 ha, co stanowi ponad 76 % ogólnej powierzchni gruntów gminy. Rolnictwo odgrywa jedną z kluczowych ról w tworzeniu struktury gospodarczej tego terenu. Skupia ono znaczne zasoby w postaci siły roboczej oraz majątku trwałego. Według danych Urzędu Gminy w Rojewie, rolnictwo jest dominującym źródłem utrzymania mieszkańców w południowych sołectwach gminy.

Na terenie gminy znajdują się 634 gospodarstwa rolne o średniej wielkości 13,5 ha (wg spisu rolnego z 1996 r.). Z tego 365 prowadziło hodowlę bydła, a 399 hodowlę trzody chlewnej. Do najważniejszych upraw należą zboża, głównie pszenica, rośliny okopowe: buraki cukrowe, ziemniaki, marchew.

Podstawową strukturę produkcji roślinnej oraz zwierzęcej na terenie gminy Rojewo przedstawiają poniższe tabele.

 

Produkcja roślinna			T a b e l a 4
Rodzaj upraw	Powierzchnia upraw [ha]	Udział w procentowy [%]	Średnie plony dt/ha
Pszenica ozima	1.282,13	28	40
Pszenica jara	133,81	3	38
Żyto	548,98	12	22
Jęczmień ozimy	134,30	3	35
Jęczmień jary	814,40	18	36
owies	47,96	1	29
Pszenżyto	314,07	7	39
Pszenżyto jare	53,50	1	35
Mieszanka zbóż ozimych	31,05	0,68	33
Mieszanka zbóż jarych	244,59	5,4	32
Kukurydza	50,73	1	65
Ziemniaki	207,75	4,5	180
Buraki cukrowe	461,68	10	380
Rzepak ozimy	131,40	3	27
Rzepak jary	17,50	0,4	25
Warzywa gruntowe	98,95	2
truskawki	1,50	0,03

Źródło: Urząd Gminy – dane ankietowe

 

 

Produkcja zwierzęca		T a b e l a 5
Rodzaj hodowli	Liczba pogłowia [szt]
bydło	3.145
w tym krowy	1.209
trzoda chlewna	10.117
w tym lochy	1.019
owce	0

Źródło: Urząd Gminy – dane ankietowe

Ocena jakości rolniczej przestrzeni produkcyjnej na terenie gminy Rojewo została wykonana w 1998 roku przez IUNG Puławy Wydział Rolniczy ATR w Bydgoszczy. W przeprowadzonej ocenie określono wskaźniki bonitacji: gleby, agroklimatu warunków wodnych i rzeźby terenu oraz łączny wskaźnik Jakości Rolniczej Przestrzeni Produkcyjnej.

Wskaźnik Jakości Rolniczej Przestrzeni Produkcyjnej (WJRPP), uznawany za najbardziej wiarygodny, syntetyczny miernik uwarunkowań rozwoju rolnictwa, w ogólnej klasyfikacji daje gminie Rojewo ocenę 70,6 punktów. Analogiczne wskaźniki wynoszą dla powiatu inowrocławskiego 82,6 i dla województwa 69,5.

2.8. Infrastruktura

2.8.1. Gospodarka wodno-ściekowa

Infrastruktura wodno-ściekowa związana z zaopatrzeniem mieszkańców w wodę oraz odprowadzeniem ścieków stanowi w obecnych czasach jeden z podstawowych problemów gospodarczych. Inwestycje prowadzone w tym zakresie wymagają największych nakładów finansowych.

Zagadnienia dotyczące aktualnego stanu infrastruktury gospodarki wodno-ściekowej, zasad gospodarki oraz tendencji zmian w tym zakresie zostały omówione w oddzielnym rozdziale. Stanowią one także aktualizacje części Programu Ochrony Środowiska opracowanego w 2001 roku pn. „STADIUM: KONCEPCJA PROGRAMOWO PRZESTRZENNA - GOSPODARKA WODNO - ŚCIEKOWA".

2.8.2. Gospodarka odpadami

Szczegółowe omówienie zagadnień dotyczących gospodarki odpadami na terenie Gminy Rojewo, wraz ze wskazaniem właściwych rozwiązań, zostało zamieszczone w „Planie gospodarki odpadami dla Gminy Rojewo", stanowiącym integralną część niniejszego opracowania.

2.8.3. Sieć komunikacyjna

2.8.3.1. Drogi

Korzystne położenie gminy w strefie wpływu trzech dużych ośrodków miejskich: Inowrocławia, Torunia i Bydgoszczy sprawiło, że Gmina Rojewo pod względem stopnia rozwoju infrastruktury drogowej należy do regionu rozwiniętego, ale poza obszarem głównego ruchu tranzytowego.

Podstawową sieć drogową tworzą w gminie trzy drogi wojewódzkie o numerach 246, 398 i 399. Nie jest to jednak sieć dobrze rozwinięta, gdyż drogi 398 i 399 stanowią tylko niewielkiej długości połączenia z drogą krajową 25 relacji Bydgoszcz - Inowrocław, która przebiega wzdłuż zachodniej granicy gminy Rojewo. Ważną funkcję komunikacyjną spełniają więc istniejące drogi powiatowe. Uzupełnienie sieci dróg układu podstawowego stanowią drogi gminne (częściowo utwardzone), które ułatwiają połączenia pomiędzy sołectwami, dojazdy do pól, łąk i pastwisk. Na terenie Gminy Rojewo znajduje się 6 dróg powiatowych i 23 drogi gminne.

Zestawienie danych dotyczących dróg istniejących na terenie gminy, z podziałem na poszczególne kategorie, przedstawia tabela 6.

 

Dane dotyczące dróg na terenie Gminy Rojewo			T a b e l a 6
Nr drogi	Opis odcinka
	Długość [km]	Nazwa
Drogi wojewódzkie
246	8,443	Granica gminy (od strony Złotników Kujawskich) –Żelechlin – Rojewo – Plonkówko –Płonkowo –gr. gminy w strone Dąbrowy Biskupiej
399	1,495	Liszkowo-Żelechlin
398	1,545	Granica gminy – Liszkowo (do drogi nr 399)
Drogi powiatowe
2033 C	14,3	Gr. gminy – Ściborze – Topola – Rojewo – Jaszczółkowo – Rojewice – gr. gminy
2513 C	9,1	Żelechlin – do drogi 2033 C w okolicy Rojewic
2514 C	2,6	Gr. gminy – do drogi 2525 C
2515 C	5,1	Gr. gminy - Dobiesławice - Ściborze
2521 C	3,6	Droga 2522 C - Liszkowo
2522 C	4,2	Ściborze – Wybranowo – gr. gminy
Drogi gminne
Razem	82,0	Na terenie gminy

Źródła: Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad, Oddział w Bydgoszczy;

Zarząd Dróg Wojewódzkich w Bydgoszczy, Rejon Dróg Wojewódzkich w Inowrocławiu;

„Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Rojewo”.

Do najważniejszych szlaków komunikacyjnych na terenie gminy należy droga wojewódzka nr 246 relacji Złotniki Kujawskie - Dąbrowa Biskupia stanowiąca połączenie Rojewa z ośrodkami wojewódzkimi Bydgoszczą i Toruniem. Droga przebiega przez teren gminy odcinkiem o długości ok. 7,8 km w relacji wschód-zachód. Jest to również najbardziej ruchliwa trasa komunikacyjna na terenie gminy. Według pomiarów ruchu drogowego z 2000 roku, przeprowadzonych przez Zarząd Dróg Wojewódzkich w Bydgoszczy średni dobowy ruch pojazdów na drodze 246 wynosi ok. 1057 poj./dobę.

Według przeprowadzonych badań natężenia ruchu nie można mówić o uciążliwości tej trasy komunikacyjnej pod względem hałasu i emitowanych zanieczyszczeń. Jest to korzystny aspekt dla stanu środowiska oraz warunków bytowych mieszkańców. Równocześnie położeniu gminy poza głównymi szlakami przewozów tranzytowych nie powinno hamować rozwoju gospodarczego gminy, ze względu na znajdujące się w pobliżu granicy gminy drogi krajowe o znaczeniu międzynarodowych. Na terenie gminy nie jest planowany rozwój nowych znaczących dróg (autostrady , drogi krajowej itd.).

W zakresie dróg powiatowych i gminnych, które pełnia podstawową rolę w obsłudze komunikacyjnej mieszkańców gminy jakość dróg będzie ulegała systematycznej poprawie poprzez budowę i modernizację nawierzchni, rozbudowę oświetlenia i chodników oraz zieleni izolacyjnej.

2.8.3.2. Koleje

Przez obszar Gminy Rojewo nie przebiega żaden szlak kolejowy. Obsługa komunikacyjna ludności gminy bazuje zatem na transporcie autobusowym oraz indywidualnym.

Najbliższymi węzłami komunikacyjnymi sieci kolejowej są: Złotniki Kujawskie, Gniewkowo i Inowrocław.

2.8.4. Sieci przesyłowe

2.8.4.1. Elektroenergetyka i telekomunikacja

Mieszkańcy Gminy Rojewo zaopatrywani są w energię elektryczną z głównych punktów zasilania zlokalizowanych w Gniewkowie, Nowej Wsi Wielkiej i Inowrocławiu. Na obszarze gminy brak jest obiektów o tym charakterze.

Sieć przesyłowa do odbiorców składa się z elektroenergetycznych linii napowietrznych niskich i średnich napięć.

Z głównego punktu zasilającego w Nowej Wsi Wielkiej zasilana jest zachodnia część gminy z pomocą 2 linii średniego napięcia. Północną, środkową i południową część obszaru gminy zasilają 4 linie napowietrzne średniego napięcia wyprowadzone z GPZ w Gniewkowie, natomiast wsie Ściborze i Wybranowo zasila GPZ Inowrocław.

Znaczący rozwój w ostatnich latach telekomunikacji bezprzewodowej spowodował rozwój telekomunikacji komórkowej. Sieć przesyłowa z tym związana bazuje na przekaźnikach telefonii komórkowej (stacjach bazowych telefonii komórkowej).

Na terenie gminy Rojewo zlokalizowana jest jeden przekaźnik telefonii komórkowej w miejscowości Liszkowo.

W ostatnich latach zaczęto uwzględniać jako skażenia środowiska promieniowanie elektromagnetyczne i pola elektromagnetyczne.

Według Ustawy Prawo Ochronie Środowiska elektromagnetyczne promieniowanie niejonizujace stanowi uciążliwość dla środowiska (Dz. U. Nr 62, poz. 627).

Źródłami lub urządzeniami, które wytwarzają pola elektromagnetyczne są urządzenia:

-wytwarzające pole elektryczne i magnetyczne stałe,

-wytwarzające pole elektryczne i magnetyczne o częstotliwości 50 Hz, takie jak: stacje i linie elektroenergetyczne (stacje i linie wysokiego napięcia),

-wytwarzające pole elektromagnetyczne o częstotliwości od 1kHz do 300000 MHz, są to: urządzenia radiokomunikacyjne (radiowe i telewizyjne anteny nadawcze, łączność radiowa, CB radio, radiotelefony, anteny stacji bazowych telefonii komórkowej), radionawigacyjne i radiolokacyjne (radary).

W dziedzinie ochrony przed polami elektromagnetycznymi szkodliwymi dla ludzi i środowiska bardzo ważnym jest Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 30 października 2003 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów pól elektromagnetycznych w środowisku oraz sposobów sprawdzania dotrzymania tych poziomów, w którym zostały określone:

-dopuszczalne poziomy pól elektromagnetycznych w środowisku z podziałem na tereny przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową oraz miejsca dostępne dla ludności,

-zakresy częstotliwości pól elektromagnetycznych, dla których określa się parametry fizyczne charakteryzujące oddziaływanie pól elektromagnetycznych na środowisko,

-metody sprawdzania dotrzymania dopuszczalnych poziomów pól elektromagnetycznych

-metody wyznaczania dotrzymania dopuszczalnych poziomów pól elektromagnetycznych.

Źródłem pól elektromagnetycznych są, w różnym stopniu, wszystkie urządzenia elektryczne. Najczęściej spotykanymi w codziennym życiu źródłami są monitory komputerowe, telefony komórkowe, telewizory, urządzenia AGD (np. kuchenki mikrofalowe), urządzenia medyczne, itd. Do źródeł mających znaczący wpływ na środowisko można zaliczyć stacje nadawcze, przekaźniki telefonii komórkowej, stacje transformatorowe, stacje elektroenergetyczne, sieci przesyłowe linii energetycznych o napięciu znamionowym 110 kV i większym (wysokiego i najwyższego napięcia).

Ze względu na infrastrukturę sieci przesyłowej elektoenergetycznej na terenie gminy Rojewo brak jest potencjalnych emitorów pólelektromagnetycznych.

Jedynym możliwe zagrożenie może stanowić przekaźnik telefonii komórkowej CENTERTEL w Liszkowie. Dla istniejącego obiektu należałoby skompletować dokumentacje (głównie pozwolenia), co umożliwi zweryfikowanie zasad funkcjonowania stacji oraz jej prawidłowości działania. Należy także dążyć, aby w przyszłości zapobiec powstawaniu nowych konstrukcji wsporczych, a ewentualne nowe przekaźniki instalować na istniejącym maszcie.

2.8.4.2. Ciepłownictwo i gazownictwo

Na terenie Gminy Inowrocław brak jest zbiorczych systemów ciepłowniczych, związanych z istnieniem sieci ciepłowniczej. Sytuacja taka związana jest ze strukturą mieszkaniową gminy opartą w głównym stopniu o budownictwo jednorodzinne. Z tego względu mieszkańcy gminy korzystają z indywidualnych kotłowni (głównie węglowych).

Budownictwo wielorodzinne ogranicza się do istnienia niewielkich bloków przy byłych PGR-ach, których systemy grzewcze również oparte są o kotłownie lokalne.

Taki system ogrzewania generuje duże ilości zanieczyszczeń do powietrza w postaci pyłów i gazów z procesów spalania węgla różnej kaloryczności, a niejednokrotnie również śmieci.

Na potrzeby bloków wielorodzinnych popegeerowskich (64 mieszkania) we wsi Jezuicka Struga funkcjonuje olejowa kotłownia lokalna.

Według danych zawartych w „Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Rojewo" w Rojewie istnieje kilka lokalnych kotłowni, wykorzystywanych na potrzeby ogrzewania budynków użyteczności publicznej: szkoły, Urzędu Gminy, Gminnego Ośrodka Kultury a także niewielkie bloki wielorodzinne np. Dom nauczyciela. Są to głównie kotłownie węglowe lub miałowe.

Ze względów przestrzenno-funkcjonalnych na terenie gminy nie planowane jest budowanie zbiorczych ciepłowni. Jedyna zmiana w systemie ciepłownictwa może wyniknąć z przejścia na alternatywne paliwa odnawialne lub opalanie gazowe po przeprowadzeniu gazyfikacji gminy. Część mieszkańców indywidualnie będzie wykorzystywać gaz ziemny do celów grzewczych.

Studium zakłada docelowo modernizację kotłowni opalanych węglem na paliwa bardziej ekologiczne, np. olej opałowy, gaz ziemny.

Na terenach wiejskich poprawę systemu zaopatrzenia mieszkańców w ciepło oraz zmniejszenie zanieczyszczenia środowiska z niskiej emisji można osiągnąć poprzez zgazyfikowanie tych terenów oraz możliwie największe zastosowanie proekologicznych źródeł ciepła.

Infrastruktura związana z przesyłem gazu ziemnego, powiązana jest na terenie gminy z przebiegiem gazociągów wysokiego ciśnienia o znaczeniu ponadlokalnym i lokalnym.

Mieszkańcy gminy Rojewo w gaz ziemny zaopatrywani są z sieci średniego ciśnienia.

Według danych Głównego Urzędu Statystycznego długość czynnej sieci rozdzielczej na terenie gminy na koniec 2002 roku wynosiła 11,34 km. Większa część mieszkańców nadal korzysta z kuchni elektrycznych, węglowych lub gazowych zasilanych gazem propan-butan z butli 11kg.

Korzystne położenie gminy ze względu na dostęp do infrastruktury przesyłu gazu ziemnego (gazociąg wysokiego ciśnienia) w przyszłości stworzy dogodne warunki do rozszerzenia tej sieci na terenach gminy.

2.8.4.3. Przesył rurociągowy

Przez północno-wschodnią część gminy przebiega gazociąg wysokiego ciśnienia DN 250 mm, doprowadzający gaz ziemny od strony Gniewkowa do Bydgoszczy. W granicach gminy długość gazociągu wynosi ok. 12 km.

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 30 lipca 2001 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać sieci gazowe (Dz.U. 2001 nr 97 poz. 1055 2001.12.12) dla gazociągów układanych w ziemi i nad ziemią powinny być wyznaczone, na okres eksploatacji gazociągu, strefy kontrolowane, których linia środkową pokrywa się z osią gazociągu.

W strefach kontrolowanych nie należy wznosić budynków, urządzać stałych składów i magazynów, sadzić drzew oraz nie powinna być podejmowana żadna działalność mogąca zagrozić trwałości gazociągu podczas jego eksploatacji.

Szerokość stref kontrolowanych, których linia środkowa pokrywa się z osią gazociągu, powinna wynosić:

1) dla gazociągów podwyższonego średniego ciśnienia i gazociągów wysokiego ciśnienia, o średnicy nominalnej oznaczonej symbolem „DN":

a) do DN 150 włącznie - 4 m,

b) powyżej DN 150 do DN 300 włącznie - 6 m,

c) powyżej DN 300 do DN 500 włącznie - 8 m,

d) powyżej DN 500 - 12 m,

2) dla gazociągów niskiego i średniego ciśnienia - 1 m.

Przesył rurociągowy na terenie gminy związany jest także z przebiegiem na osi wschód-zachód 8,5 kilometrowego ropociągu, którym tłoczona jest ropa naftowa z Płocka do bazy w Nowej Wsi Wielkiej.

Podobnie jak dla sieci gazociągów dla ropociągów wprowadzono ograniczenia dostępności terenów położonych w pobliżu ich przebiegu. Poszczególne strefy ograniczonego użytkowania wynoszą odpowiednio;

-20 metrów od osi rurociągu - strefa wolna od wszelkiej zabudowy;

-100 metrów - strefa, w której nie należy lokalizować osiedli, zakładów przemysłowych i obiektów użyteczności publicznej;

-250 metrów - strefa, w której wszystkie lokalizowane inwestycje kubaturowe i liniowe należy uzgadniać z Przedsiębiorstwem Eksploatacji Rurociągów Naftowych „Przyjaźń" w Płocku.

Przez teren gminy Rojewo w jej południowo-wschodniej części przebiega również rurociąg solankowy, związany z rozwiniętym przemysłem wydobywczym soli na terenie powiatu inowrocławskiego. Pozyskiwana podczas procesu wydobywczego woda solankowa przesyłana jest rurociągiem podziemnym z ośrodka kopalni w miejscowości Góra (gmina wiejska Inowrocław) przez Inowrocławskie Zakłady Chemiczne do Zakładów Chemicznych w Bydgoszczy. Szczegółowy przebieg rurociągu solankowego znajduje się w dokumentacji gminnej.

Wszystkie trzy elementy przesyłowej infrastruktury przesyłowej stanowią źródła nadzwyczajnych zagrożeń dla środowiska. W razie awarii lub innych nieprzewidzianych zdarzeń mogą stać się potencjalnym źródłem zanieczyszczenia środowiska przyrodniczego na terenie gminy.

Z awarią ropociągu miała gmina do czynienia w 2001 roku. Po stwierdzeniu spadku ciśnienia w sieci przesyłowej, i przeprowadzeniu wizji lokalnej w dniu 16.10.2001 r. oraz kontroli w dniu 17.10.2001 r. zlokalizowano nawiert na rurociągu przesyłowym Płock - Nowa Wieś Wielka w m. Jaszczółtowo. Natychmiast po uzyskaniu informacji o spadku ciśnienia na rurociągu, zostały zamknięte zasuwy odcinające w celu ograniczenia wycieku po czym pracownicy PERN przystąpili do zabezpieczania i likwidacji skutków wycieku. Z miejsca awarii wypompowano ok. 350 l. benzyny, którą przewieziono do Bazy PERN w Plebance. Zanieczyszczeniu uległ grunt na powierzchni ok. 80 m2, analizy gleb potwierdziły zanieczyszczenie gruntu substancjami ropopochodnymi wskazując na potrzebę rekultywacji terenu.

Po przeprowadzeniu badań określających stopień i zasięg skażenia terenu przeprowadzona została rekultywacja, przez firmę PROTE - bioremediacja z Poznania.

Źródłem przekształceń środowiska przyrodniczego jest także rurociąg przesyłowy solanki. Pomimo iż brak jest danych na ten temat pochodzących bezpośrednio z obszaru gminy Rojewo, to zakładać można że podobnie jak na terenie gmin sąsiednich dochodzi do wielu drobnych wycieków spowodowanych wysoką reaktywnością przesyłanego pliku. W konsekwencji prowadzi to do zasolenia gleb w rejonie instalacji przesyłowych, co objawia się obfitym występowaniem roślinności halofilnej.